Nol coventarčs
propi dģ
che 'le simpri un biel plasģ
saludādsi tra paesans e amīs
cenca tristčria o bausiīs,
magari cun chist lunāri
ancja se pičul e ordenāri.
Un salūt a plenis
mans
e no dome ai furlans
a duč, zāi o frosegnās
duč e an buinis cualitās,
duč e vin alc di imparą
e forsi ancja di insegną
e chist dit in gjenerāl
e jč una regula universāl.
El lunāri come che
o dīs
e 'la cun se muārs e vīs
memoriīs, ricuārs, personis
rubis nestris, no robonis
puisiīs dei nestris paesans
e dei lōr timps lontans,
po i santłs des cumunions
cun scuelis di gjenerassions,
classis cun tanč aniversāris
|
li che i ains e
fasin i lāris,
i biličs dei pūers muārs
e tanč, tanč ātris ricuārs.
La "Operāa" l'an passāt
cent e trenta e a contāt
e no fasint tuars o ingjans
e cognossarģn i Sorestans.
Dopo chista presentassion
tirarai un tic di conclusģon,
lavōr che no lūl vi pratźsa
fat in maniies di cjamźsa.
Grassies par vźmi judāt
a par dīs ains acetāt
o ai pricurāt o ai cirūt
fasint rniōr co ai pudūt
metint adun tantis storiies
lģ nestris pičulis memoriies.
Prin al malāt, pņ al san
di vuč, e di an in an
o auguri di cūr a plen
salūt, pās e ogni ben.
|